سلام مجدد. يه بك اپ و برگشت به گذشته .....خيلي جاها لاكپشت بوديم خيلي جاها خرگوش.....
ولي خيلي جاها اونقدر نااميدانه فكر كردم كه حيف نام لاكپشت كه روم گذاشته بشه و نه خرگوش.......
اي بابا.......بازم خطا كرديم ..بازم شادي شيطان!!!!فعلا يا حق
ريتاي عزيزم سلام
فعلا كه تو بازي زندگي شركتمون دادن ..
ترجيح مي دم مثل لاك پشت اگرچه آهسته ولي پيوسته ادامه دهم
مي دونم كه اگر بخوام موفق مي شم
وبلاگم به روز شد
منتظرتم
يزدان يارتان
سلامممممممم
به نكته فوق العادههههههههههههه مهمي اشاره كردي .
از اينكه ما رو خبر مي كني تا بياييم و از نوشته هاي خوبتون استفاده كنيم ممنونم .
پيروز و سر بلند .
يا حق .
سلام
مطلب مفيد و قابل تاملي بود. فكر ميكنم دليلش همونيه كه اشاره كردي. ما نميدونيم سوت پايان كي به صدا درمياد و خيلي بين خودمون و اون فاصله احساس ميكنيم.
ضمن اينكه
رهرو آن نيست كه گه تند و گهي خسته رود
رهرو آن است كه آهسته و پيوسته رود.
به روزم
سر نميزني؟
راههاي كسب محبت اهل بيت
يا علي
سلام دوست عزيزم
از بازيهايت خيلي خوشم آمد .
از اكاذيب هم بازديد كن .
