الهي!
تو آني که نور تجلي بر دلهاي دوستان تابان کردي!
چشمه هاي مهر در سرهاي ايشان روان کردي!
و آن دلها را آيينه خود و محل صفا کردي!
تو در آن پيدا،و به پيدايي خود در آن دو گيتي ناپيدا کردي!
اي نور ديده ي آشنايان و سور دل دوستان و سرور جان نزديکان!
همه تو بودي و تويي!
نه دوري تا جويند،
نه غايبي تا پرسند،
نه تو را جز به تو يابند!
