سلام ريتا خانوم . خيلي جالب و قشنگ بود .
بله . درسته . آهسته و پيوسته . با اخلاص و با ايمان .
اما آدما خيلي هاشون که اصلا حرکت نمي کنن . اونايي هم که ميرن خيلي با عجله اما نا تمام ميرن .
خيلي ها که اصلا تعريف اخلاص و ايمان رو نمي دونن . تا چه رسد به فکر و عملش .
واقعا که در ميدان مسابقه ي بزرگي هستيم .
و خيلي سخت؛ که خيلي هامون حتي نمي دونيم که چطور بايد در مسابقه شرکت کنيم .
بگذريم گفتني ها رو خودت گفتي .
من هم وبلاگم رو به روز کردم .
موفق باشي
خداحافظ
