ولي واقعا كاش مثل بچه ها بوديم مثل آنها ارتباط و صحبت ولي افسوس ما آدمها دنبال يك جور همش كي بهتره نه كي خالص تره چرا اي ريتا؟

چرا ما دلمان عنقدر سخت همش منافع نگر( كي آمد به وبلاگم كه من برم وب او كامتش را پر كنم ...

نميدانم اين راهي كه بشر گرفته كجا ختم مي شود؟

راستش از بعضي كارهايي كه روشني نباشد بدم مي آيد. مثل بازي كه نداني جه نقشي داري.

راستي وبت چه خبره

خوشحاليم در خوشحالي انسانها رقم مي خورد. اميدوارم خوشحال واقعي باشي نه الكي خوش

با درود