salam rita jan

webe kheily ghashangi dari aziz

movafagh bashi

سلام منم بعضي وقتا خيلي هوس مي كنم اما... دختريم و بايد سنين رنگين باشيم مخصوصا براي شيطونايي مثل من كه خيلي سخته

ممنونم كه سرزدي بازم ازين طرفا بيا

ريتا سلام

شما ميدانيد حياتيترين چيز كدام است؟

و در مورد انسانها - انسانها در اثبات چه هستن ؟

و سئوال و ابهام را چگونه كنا ر بزنيم ؟

بازي و نقش آن در جهش آگاهي چيست؟

با تشكر

سلـــــــــــــــام

خوبين شما ؟؟!

به چه چيزاي جالبي فكر ميكنين شما ..

جالب بود

آخي موش بي چاره ..

فعلآ‏

ام.

ممنون كه به من سر زديد ...

وبلاگ زيبا و كاملي داريد ...

اميدوارم موفق باشيد ...

و روزتون هم مبارك ...

سلام دوست عزيز

وبلاگ من به روز شد

منتظر نظر ارزشمندتون هستم

شاد و سلامت باشيد

سلام

بعضي ها فكر مي كنن براي خوب بودن و با تربيت بودن بايد كسي بالاي سرمون باشه اما كسايي هم هستن كه اونقدر به خودشون ارزش قائلند كه وجود خودشون رو براي با ادب بودن كافي مي دانند . بعضي ها هم هستند كه مي دانند خدايي در همين نزديكي ها هست

فرمود:

اتقوالمعاصي في الخلوات فان الشاهد هو الحاكم

معنيشو بعدا ميگم

يا حق

با سلام و درود بر شما دوست عزيز وگرامي ضمن آرزوي تندرستي و سعادتمندي شما بدين وسيله باستحضار ميرساند کلبه درويشي حقير با مطلبي در مورد عظمت و بزرگي حضرت زهرا (س) بروز شده است ..خوشحال ميشوم سربزنيد پس منتظر حضور گرم و قدومهاي سبز شما هستم ......در پناه حق .....................................
اي مه برج حيا و عصمت کبري .....بانوي حوران خلد حضرت زهرا .....در حرم عز و جاه شوکت شاءنت ...
خادمه ات ساره است مريم صفا ....قبر تو مخفي قدر تو مجهول ...قدر تو نشناختند مردم دنيا .......يا حق .....

تقديم به ريحانه نبي

سيل اشكم راه بينائي گرفت
بند بندم عطر زهرائي گرفت
عشق را از فاطمه آموختم
چشم بر دست كبودش دوختم
دست او صدها گره وا مي كند
دست او والله غوغا مي كند
دست او مشكل گشاي عالم است
روي آن جاي لبان خاتم است
دست اودنياي احسان و صفاست
دست او مشكل گشاي مرتضي است
حيف شد آن دست رادشمن شكست
باغلاف تيغ اهريمن شكست
گويمت از قصه شهر نبي
از شرار آتش و بيت علي
درد بود و آتش و افسردگي
ياس يود و سيلي و پژمردگي
آه بود و ناله و بغض گلو
پهلوئي بودو لگدهاي عدو
در ميان كوچه آن دنيا پرست
راه را بر مادر سادات بست
گويمت سر بسته در آن كوچه ها
فاطمه گم كرد راه خانه را
آه اي مجنون زبان در كام گير
لب فرو بند وكمي آرام گير

بايد ديد كه قصه ها يي كه بيان مي شود حامل چه آگاهي هست.

و هر كسي در زندگي خودش ان را مصداق بدهد.

و روي چيري كه در آن روشني و آگاهي ندارد كور كورانه تصميم نگيرد.

و بازي مرا ياد گاهي كودكي و دوران پر نشاط آن زمان مي اندازد

و اي كاش يك لحظه با خودمان روبرو مي شديم .

نه سعي كنيم تا نظر ديگران راجلب كنيم.

با درود

سلام

بابا پس چرا مطلبت رو به روز نمي كني

وقت كردي يه سري به ما هم يزن.