ريتا جان درود
براي اين متن جالبت هم يه خاطره دارم:
يه روز يك قنددان خوشگل سفالي داشتيم افتاد شكست. بچه ها خيلي ناراحت شدن. اما من خوشحال!!! بعد كه براشون توضيح دادم اونا هم تا حدود زيادي از ناراحتيشون كم شد.
تو اين دنيا كه پر از زيبايي هاست از جنس ها و طرح و رنگ هاي مختلف، اگر آدم فقط به يكيشون رضايت بده در واقع خودشو از 99% بقيه محروم كرده! اما اگه هر سال يه قنددان بشكنه آدم مي تونه از بي نهايت قنددان هاي زيبا و جديد و متنوع استفاده كنه!
ايرانيان باستان هم هنگام جشن نوروز كوزه هاي خود را مي شكستند و كوزه جديد مي خريدن.
زيباست نه؟...
راستي يه نگاه به ساعتي كه برات پيام مي ذارم بنداز تا باورت بشه وقت نمي كنم.... بدرود
