پیشینه بازی
پیشینه بازی در زندگی انسان از همه پدیده های فرهنگی دیگر کهن تر است. زیرا نیاز به بازی از غریزه و نهاد آدمی سرچشمه می گیرد و انسان در روزگاری که هنوز از جانوران فاصله چندانی نگرفته بود تنها کاری را که همچون آنها انجام می داد، بازی بود . اما همراه با تکامل اندیشه ، آدمی از بازی های غریزی به بازی های طرح دار، بر آمده از اندیشه و کنش رسید.
بازی ها و سرگرمی ها یکی از ستون های استوار فرهنگ مردم به شمار می آید و خود بر خاسته از اراده و خرد جمعی است.
بازی ها در انتقال و آموزش نقش های اجتمایی به افراد بسیار موثرند.
به راستی ریشه بازی ها در کجاست؟
از چه هنگام انسان با بازی آشنا شد و آن را به زندگی اجتمایی خود گسترش داد؟
ابوعلی سینا هزار سال پیش درباره اهمیت بازی برای رشد جسمی و روانی کودک می گوید:
وقتی کودک بیدارشد بهتر است استحمام شود، بعد به مدت یک ساعت با اسباب بازی هایش و یا به منظور بازی کردن تنها گذاشته شود، سپس کمی غذا بخورد و از آن به بعد زیادتر از پیش به بازی بپردازد.
از نخستین اسنادی که درباره نشانه های تاریخی بازی در ایران به جا مانده است گزارش تاریخی هردوت ، تاریخ نگار یونانی درباره بازی کورش و همسالانش است، می گوید:وقتی کودک (کورش) ده ساله شد به شرحی که تعریف خواهم کرد هویتش فاش گردید. او و چند تن از کودکان دهکده در کوچه سرگرم " شاه بازی " بودند اتفاقاً بچه ها کورش را که می پنداشتند شبان زاده است . در بازی به سمت شاه خویش، برگزیدند. در حین بازی او به نفرات خود وظایف خاصی ارجاع کرد،و دستور داد بعضی ها خانه بسازند و بعضی دیگر به کار نگهبانی بپردازند. هنگامی که یکی از همبازی ها از اجرای فرمان (کورش شاه) امتناع کرد، کورش او را با تازیانه سخت تنبیه کرد.
بازی های کودکی چه نقشی در زندگی روزمره ما دارند؟
شما در دوران کودکی چه بازی هایی می کردید؟
درهنگام بازی چه جایگاهی داشتید؟
مروزه در زندگی چه جایگاهی دارید؟
دوست دارید کودکانتان چه بازی هایی بکنند؟
آیا به بازی آنها توجه می کنید؟
